پسری جوان که یکی از مریدان شیفته شیوانا بود، چندین سال نزد استاد درس معرفت و عشق می آموخت. شیوانا نام او را «ابر نیمه تمام» گذاشته بود. به احترام استاد، بقیه شاگردان نیز او را به همین اسم صدا می زدند.
روزی پسر نزد شیوانا آمد و گفت دلباخته دخترِ آشپز مدرسه شده است و نمی داند چگونه عشقش را ابراز کند!؟ شیوانا از «ابر نیمه تمام» پرسید: چطور فهمیدی که عاشق شده ای؟!
پسر گفت: هرجا می روم به یاد او هستم. وقتی می بینمش نفسم می گیرد و ضربان قلبم تند می شود. در مجموع احساس خوبی نسبت به او دارم و بر این باورم که می توانم بقیه عمرم را در کنار او زندگی کنم!
شیوانا گفت: اما پدر او آشپز مدرسه است و دخترک نیز مجبور است به پدرش در کار آشپزی کمک کند. آیا تصور می کنی می توانی با کسی ازدواج کنی که برای بقیـه همکلاسی هایت غذا می پزد و ظرف های غذای آنها را تمیز می کند.
«ابرنیمه تمام» کمی در خود فرو رفت و بعد گفت: به این موضوع فکر نکرده بودم، خوب این نقطه ضعف مهمی است که باید در نظر می گرفتم.
شیوانا تبسمی کرد و گفت: پس بدان که عشق و احساس تو به این دختر، هوسی زودگذر و التهابی گذرا بیش نیست و بی جهت خودت و او را بی حیثیت مکن!
دو هفته بعد «ابر نیمه تمام» نزد شیوانا آمد و گفت که نمی تواند فکر دختر آشپز را از سر بیرون کند. هر جا می رود او را می بیند و به هر چه فکر می کند، اول و آخر فکرش به او ختم می شود.
شیوانا تبسمی کرد و گفت: اما دخترک نصف صورتش زخم دارد و دستانش به خاطر کار، ضخیم و کلفت شده است. به راستی بد نیست که همسر تو فردی چنین زشت و خشن باشد. آیا به زیبایی نه چندان زیاد او فکر کرده‌ای! شاید علت این که تا الان تردید کرده‌ای و قدم پیش نگذاشته ای همین کم بودن زیبایی او باشد؟!
پسر کمی در خود فرو رفت و گفت: حق با شماست استاد! این دخترک کمی هم پیر است و چند سال دیگر شکسته می شود. آن وقت من باید با یک مادربزرگ تا آخر عمر سر کنم!
شیوانا تبسمی کرد و گفت:” پس بدان که عشق و احساس تو به این دختر هوسی زودگذر است و التهابی گذرا بیش نیست پس بی جهت خودت و او را بی حیثیت مکن! پسرک راهش را کشید و رفت.
یکی از شاگردان خطاب به شیوانا گفت که چرا بین عشق دو جوان شک و تردید می اندازید و مانع از جفت شدن آنها می شوید.
شیوانا تبسمی کرد و پاسخ داد: هوس لازمه جفت شدن دو نفر نیست. عشق لازم است و «ابر نیمه تمام» هنوز چیزهای دیگر را بیشتر از دختر آشپز دوست دارد.
یک ماه بعد خبر رسید که «ابر نیمه تمام» بی اعتنا به شیوانا و اندرزهای او درس و مشق را رها کرده است و نزد دختر آشپز رفته و او را به همسری خود انتخاب کرده است و چون شغلی نداشته است در کنار پدر همسر خود به عنوان کمک آشپز استخدام شده است.
یکی از شاگردان نزد شیوانا آمد و در مقابل جمع به بدگویی «ابر نیمه تمام» پرداخت و گفت: این پسر حرمت استاد و مدرسه را زیر پا گذاشته است و به جای آموختن عشق و معرفت در حضور شما به سراغ آشپزی رفته است. جا دارد او را به خاطر این بی حرمتی به مرام عشق و معرفت از مدرسه بیرون کنید؟!
شیوانا تبسمی کرد و گفت: دیگر کسی حق ندارد به کمک آشپز جدید مدرسه «ابر نیمه تمام» بگوید. از این پس نام او «تمام آسمان» است. اگر من از این به بعد در مدرسه نبودم، سوالات خود در مورد عشق و معرفت را از «تمام آسمان» بپرسید. همه این درس و معرفت برای این است که به مرحله و درک «تمام آسمان» برسید. او اکنون معنای عملی و واقعی عشق را در رفتار و کردار خود نشان داده است.
