سید محسن صدر، ملقب به صدرالاشراف، فرزند میرزا سید حسین در سال 1289 (هـ. ق.) به دنیا آمد. پدر و عموها و دیگر افراد خانواده‌اش از تحصیلات علوم شرعی و دینی برخوردار بودند و او نیز دوره مقدماتی و عالی اجتهاد را نزد خانواده‌اش و در حوزه های علمیه آغاز كرد و در كنار این علوم، به قوانین و مقررات جاری عدلیه اشراف یافت.
سید محسن در سال 1284 (ش.) به كادر قضایی عدلیه پیوست و كار خود را با معاونت محكمه جزا آغاز كرد. در سال 1330 (هـ. ق.) به مدیریت دایره جزایی اداره امور عدلیه و در جمادی الاول همین سال به ریاست محكمه استیناف تهران منصوب شد. در سال 1335 (هـ. ق.) مسئولیت محاكم استیناف خراسان را بر عهده گرفت. پس از یك سال به تهران برگشت و در سال 1336 (هـ. ق.) مشاور دیوان عالی تمیز، در سال 1297 (ش.) مامور در تشكیلات قضایی استیناف گیلان، در اول اردیبهشت 1299 (ش.) ریاست شعبه دیوان عالی تمیز، در نوزدهم حوت 1299 (ش.) رئیس محكمه استیناف و در سال 1300 (ش.) رئیس شعبه دیوان عالی تمیز (مجدداً) شد.
سید محسن صدر پس از تشكیل عدلیه نوین، با رتبه 10 قضایی به ریاست شعبه دیوان عالی تمیز منصوب شد (بیستم اردیبهشت 1305 ش.) در هفدهم بهمن ماه 1306 (ش.) معاونت اهل پاركه تمیز، در بیست و نهم فروردین 1307 (ش.) مستشار دیوان عالی تمیز، در بیست و هشتم مردادماه 1307 (ش.) رئیس محكمه انتظامی قضات، در پانزدهم تیرماه 1309 (ش.) رئیس شعبه سوم دیوان عالی تمیز، در بیست و ششم شهریورماه 1312 (ش.) و هجدهم شهریور ماه 1315 و سیزدهم مردادماه 1322 (ش.) وزیر دادگستری شد و سرانجام در هفتم اسفندماه همین ماه به بازنشستگی رسید. او یكی از پیشكسوتان نظام نوین قضایی و از اعضای كمسیون تدوین قوانین مهم ایران بویژه قانون مدنی بود و در بسیاری از محاكمات جنجالی و حوادث تاریخی شركت داشت.
سید محسن صدر (صدرالشراف) در آبان ماه 1341 (ش.) در تهران دار فانی را وداع گفت.
به نقل از مبارکیان، عباس، چهره ها در تاريخچه نظام آموزش عالی حقوق و عدليه نوين، چاپ اول، انتشارات پيدايش، تابستان ۱۳۷۷
