5/5 = (1 امتیاز)
صفحات: 1 2
مشاوره حقوقی
ضمانت اجرای کیفری سوءاستفاده از ضعف نفس، هوی و هوس شخص بیمار و غیررشید (مشاوره قضایی 5)
صفحات: 1 2
لینک کوتاه مطلب: https://www.ghazavatonline.com/?p=18004
منبع: قضاوت آنلاین؛ پایگاه آموزش حقوق در قالب متن، صوت ، ویدیو، نرم افزار و خدمات مشاوره و وکالت
در دادسرای الف پس از تحقیقات مقدماتی و اخذ دفاعیات متهم و اخذ اظهارات شهود تعرفه شده از سوی متهم، قاضی دادسرای اقدام به صدور قرار عدم صلاحیت نموده است.
شکایت شاکی تحت عنوان «سو استفاده از ضعف نفس و هوی و هوس فرد غیر رشید» بوده است.
متهم اقدام به تنظیم صلح نامه منزل مورث شاکی به نام خود در شهرستان گرگان نموده و منزل مورث شاکی در شهرستان دیگر از همان استان است که طبق مدارک شاکی در همان روز تنظیم صلح نامه عادی مورثشان در بیمارستان بستری شده است.
متهم عنوان می دارد صبح همان روز صلح نامه تنظیم و بعد مورث شاکی به بیمارستان منتقل گردیده است و شهود تایید نموده اند.
حال آیا صدور قرار عدم صلاحیت محلی صحیح بوده؟؟
آیا برای این جرم محل وقوع تنظیم سند ملاک صلاحیت است یا محل مال منتقل شده به متهم؟؟؟
با درود
صرف نظر از این که، در سئوال مشخص نیست دادسرای عمومی و انقلاب چه شهرستانی مبادرت به صدور قرار عدم صلاحیت به اعتبار دادسرای عمومی و انقلاب کدام شهرستان نموده است، لکن موارد زیر به عنوان پاسخ قابل بیان می باشد:
1- ضابطه تشخیص صلاحیت محلی، محل وقوع عنصر مادی جرم یا عملیات مجرمانه ارتکابی از سوی متهم است.
3- اگر عنصر مادی جرمی متشکل از چند عمل باشد، مانند عنصر مادی جرم کلاهبرداری، محل ارتکاب آخرین جزء ملاک عمل خواهدبود.
2- با توجه به عنصر قانونی «جرم سوءاستفاده از ضعف نفس شخصی یا هوی و هوس او یا حوائج شخصی افراد غیر رشید» به شرح ماده 596 قانون مجازات اسلامی تعزیرات، مشخص می شود که عنصر مادی جرم موضوع سئوال از دو جزء تنظیم نوشته و سند به ضرر مجنی علیه و اخذ امضاء از وی می باشد. بدین ترتیب ملاک صلاحیت جزء دوم عمل است، زیرا هیچ نوشته یا سند تا زمانی که فاقد امضاء باشد قابل انتساب به هیچ شخصی نبوده و قابلیت اضرار ندارد.
3-محل وقوع جرم موضوع سئوال، محل امضاء صلح نامه توسط مجنی علیه (مورث شاکیان) است نه محل تنظیم سند یا نوشته.
5-علی الاصول در امور کیفری بر خلاف امور مدنی، محل وقوع مال نقش مستقیمی در تمییز صلاحیت محلی ندارد.
در خصوص این جرم آیا حمایت از شخص غیر رشید منظور قانون گذار می باشد یا میتوان دایره شمول آن را به همه افراد چه رشید و غیر رشید تعمیم داد؟؟
ملاک تشخیص و احراز ضعف نفس و هوی و هوس برای دادسر به چه صورت می باشد؟
زیرا بعضی از حقوقدانان حتی احراز حجر مجنی علیه را در دادسرای رسیدگی کننده به شکایت و یا در دادگاه دیگر شرط اثبات این جرم نمیدانند که با این وضعیت هرکسی در آینده میتواند خود را بعنوان بزه دیده منطبق با مصادیق این ماده قلمداد نموده و معاملات و نفعی که از خدمات دیگری برده را راحت کن لم یکن کند.
با درود
اول- حسب ظاهر جرم موضوع ماده 596 قانون مجازات اسلامی تعزیرات شامل (1) افراد رشید ولی متآثر از ضعف نفس و هوی و هوس، همان افرادی که هوی و هوس آنان بر عقل و اراده شان غلبه پیدا کرده و تصمیمات غیرمنطقی می گیرند هر چند بطور کلی فردی هوس باز و ضعیف النفس نباشند بلکه یک فرد عادی تحت تأثیر عوامل ایجاد شده حالات ذکرشده را پیدا کنند. فرض کنید زنی با عشوه و دلبری، مردی را تحریک کند تا تحت تأثیر هوی و هوس قرار گرفته و بدین وسیله زن موفق شود چکی از وی بگیرد. (2) افراد غیر رشید موضوع ماده 1208 قانون مدنی (صغیر و مجنون) است. لکن رویه قضایی آن را منحصر به مورد اخیر می داند که شرح مشروح آن در پست بیان شد.
دوم- تشخیص با مقام قضایی است که با ارجاع امر به پزشکی قانونی و عنداللزوم از سوی این مرکز به پزشک متخصص اعم از روان شناسی، روان درمانگر و غیره و صورت می گیرد.
سوم- بدون شک وجود حکم بر غیر رشید بودن شخص مجنی علیه از دلایل مثبت وضعیت شخص مجنی علیه جرم موضوع ماده پیش گفته است ولی عدم وجود آن به منزله عدم وقوع این جرم نیست. در این ارتباط پست «اثبات حجر از شرایط تحقق جرم سوءاستفاده از ضعف نفس، هوی و هوس و حوائج شخص غیر رشید نیست» را مطالعه نمایید. مضافاً بدیهی است که برای احراز وقوع یک جرم باید تمامی ارکان آن جرم احراز شود و صرف یک رکن کفایت نخواهدکرد.