شرایط اشتغال به کار کارگران خارجی در ایران را با توجه به مواد 120 و 181 قانون کار جمهوری اسلامی ایران مصوب 29 آبان 1369 مجمع تشخیص مصلحت نظام با اصلاح و الحاق بعدی می توان به شرح زیر تعیین نمود:
شرایط کارگر خارجی
1- کارگر دارای روادید ورود به کشور ایران بوده و از طریق مرزهای مجاز و مطابق مقررات قانونی وارد کشور شده باشد. اتباع کشور افغانستان باید دارای کارت اقامت موقت معتبر از وزارت کشور باشد. اگر مدت اعتبار آن منقضی شده باشد، باید نسبت به تمدید آن اقدام کرده باشد.
2 -کارگر حق کار در ایران را داشته باشند. در روادید کارگر خارجی باید اجازه کار در ایران درج شده باشد.
3-کارگر دارای پروانه کار در ایران باشند.
4- پروانه کار کارگر باید به هنگام اشتغال معتبر باشد و مدت اعتبار آن منقضی نشده باشد.
5- کارگر تنها در کاری که در پروانه وی درج شده است، اشتغال ورزد.
تکالیف کارگر
1-کارفرما باید تنها کارگر خارجی با شرایط فوق را به کار گمارد.
2-کارگر را در خارج از موضوع پروانه به کار نگمارد.
3-اگر رابطه استخدامی کارفرما با کارگر قطع شده باشد، مراتب را به وزارت نعاون، کار و رفاه اجتماعی اعلام نماید.
در پست بعدی به تعیین ضمانت اجرای کیفری بکارگیری اتباع خارجی برخلاف شرایط بیان شده، عناصر قانونی در این خصوص و پاسخ به این پرسش که، در پرداخت جریمه از سوی کارفرما و رضایت اداره کار به عنوان شاکی وی، تکلیف مقام تحقیق دادسرا چیست، آیا باید به تعقیب ادامه داده و با صدور قرار جلب به دادرسی و متعاقب آن کیفرخواست از سوی دادستان، پرونده را به دادگاه ارسال تا کارفرما محکوم به حبس شود یا این که می توان قرار منع تعقیب وی را نیز صادر کرد، خواهیم‌پرداخت.
