اواسط هفته جاری، در خیرها آمده بود که خانم تِرِزا مِی– نخست وزیر کشور بریتانیا، پست جدیدی در سطح معاون وزیر بریتانیا به نام «معاون تنهایی» را به منظور مبارزه با تنهایی سالمندان و نوجوان در کشور ایجاد کرد که هدف اصلی آن، از تنهایی در آوردن مردم، به ویژه سالمندان است.
خانم می اعلام کرد، از وظایف دولت او، افزایش حس خوشبختی و بهبود کیفیت زندگی مردم است. علت این رویکرد دولت وی را، معلول آن می دانند که مسئله تنهایی توسط محققین توضیح داده شده و مقالاتی به چاپ رسیده که باعث شد، توجه‌ها را برانگیزد. به ویژه آن که، گفته می شود در کشور بریتانیا، از جمعیت 65 میلیون نفری، حدود 9 میلیون نفر تنها می باشند.
با توجه به این که تمرکز مطالعات به عمل آمده در چند دهه پیش، روی تنهایی سالمندان بود، شاید چنین به نظر برسد که تنهایی مختص سالمندان یک کشور است اما چنین نیست، زیرا بر اساس تحقیقات صورت گرفته، این مسئله در میان نوجوانان هم شایع است. در سنوات اخیر به علت شیوع استفاده از اینترنت و تلفن های هوشمند و شخصی، تنهایی نوجوان هم افزایش یافته، روابط اجتماعی شان رو به کاهش گرایید و در نتیجه شاهد افزایش بیماری روحی و روانی در نوجوانان نیز هستیم.
مضرات تنهایی
تنهایی که در جوامع امروزی بسیار شایع است، از کیفیت زندگی می کاهد، در کار روزمره، بر سلامت روان و جسمی مردم تأثیر شدیدی دارد. تحقیقات پزشکی نشان می دهد که تنهایی می تواند به بیماری های دمانس، فشار خون بالا و مرگ زودرس دامن زند. گفته شده نهایی، به اندازه کشیدن 15 نخ سیگار در روز ضرر دارد. تحقیقات نشان داد که تنهایی باعث اختلال خواب، اختلالات اضطرابی، افزایش افسردگی و سوءمصرف مواد و الکل و افزایش اعتیاد به سیگار می شود. به خاطر این که تنهایی هورمون کورتیزول که هورمون مربوبط به استرس است را در بدن بالا می برد، باعث تشدید بیماری های قلبی و عروقی، فشار خون و قند خون و سایر بیمارها می شود.
راهکارها
ضرورت مبارزه با تنهایی امری اجتناب ناپذیر است. هرچند به تازگی دولت کشور انگلیس در این راه پیشگام شده است، اما سایر دولت‌ها نیز باید به فکر آن باشند، چرا که خواه ناخواه در سنواتی آتی با این معضل مواجهه خواهند شد. دکتر علی معینی-روانپزشک مقیم لندن عقیده دارد، دولت‌ها می توانند به سروسامان دادن نهادهایی که اغلب خیریه نیز هستند، کمک کند. این نهادها سعی دارند کارهایی مانند تشکیل کلوپ های که سالمندان می توانند در آن شرکت کنند را تسهیل نمایند. وقتی شخص تنها، خودش داوطلبانه کار خیریه انجام می دهد، به جامعه کمک می کند و با دیگران ارتباط برقرار کند که تمام این موارد، حس تنهایی او را پایین می آورد.
