نورالدين الموتي که در کابينه دکتر علي اميني در سال 1340 به وزارت دادگستري برگزيده شد ، يکي از شاخص ترين وزيران دادگستري در دوران مشروطيت است و در عين حال يکي از جنجالي ترين آنها.در يکي از اعياد که مراسم سلام بوده ، وقتي محمد سروري رييس وقت ديوانعالي کشور از سوي قضات و کارکنان دستگاه قضايي کشور خطاب به محمد رضا مي گويد : تمام قضات شاه دوست و وطن پرست اين عيد …. محمد رضا با وجودي که مراسم رسمي بوده است ، اجازه نمي دهد که محمد سروري حرف خود را تمام کند و با لحني تهديد گونه خطاب به سروري مي گويد : ” تمام قضات شاه دوست و وطن پرست هستند؟ ، حتي آنهايي که زير جنازه الموتي رفته بودند ؟ .”
اشاره محمدرضا به مرتضي ويشکايي از قضات برجسته و رييس دادگاه تجديدنظر انتظامي قضات که يکي از بالاترين مناصب در ساختار قضايي کشور محسوب مي شده، بوده است که در اين مراسم در کنار سروري ايستاده بود.
ويشکايي با الموتي مناسباتي حسنه داشته و مانند بسياري از قضات که دوستدار الموتي و کارهاي سترگ و انقلابي وي در زمان وزارتش بودند، در مراسم تشييع جنازه وي در سال 1344 شرکت داشتند اما از فرداي روز سلام ويشکايي و ساير قضاتي که در تشييع جنازه مرحوم الموتي شرکت کرده بودند، از دادگستري اخراج و پاکسازي شده و دستگاه به اين اندازه هم اکتفا نکرد بلکه محمدرضي ويشکايي را که از وزيران سابق به حساب مي آمده و فرزند مرتضي ويشکايي بوده و در اين زمان رياست بانک رهني را به عهده داشته است نيز، از کار برکنار و خانه نشين مي کند.
کينه محمد رضا از الموتي، بخاطر اين بوده که سپهبد آزموده دادستان بي دادگاه دکتر مصدق و ديگر مخالفان حکومت پهلوي دوم را در يک مصاحبه مطبوعاتي ” آيشمن ايران ” خطاب کرده و بسياري از نظاميان ارشد حکومت محمدرضا را به دليل فساد و خيانت به محاکمه و زندان کشانده بود.
منبع: قضاوت آنلاین به نقل از سایت بازنشر
