قضاوت آنلاین: اولین قانون گذرنامه در سال 1311 تصویب شد. این قانون به موجب ماده 42 قانون گذرنامه مصوب 1351/12/10 مجلس شورای ملی نسخ صریح گردید. قانون اخیر که به عنوان قانون لازم‌الاجراء مجری است، در فواصل زمانی متعدد مورد اصلاح قرارگرفت و موادی به آن الحاق گردید که مستندات آن به ترتیب تاریخ و مرجع تصویب به شرح زیر است: ✓ قانون اصلاح ماده 10 قانون گذرنامه مصوب 1351/12/10 مصوب 1353/9/11 مجلس شورای ملی تمامی تغییرات صورت گرفته در متن قانون حاضر اعمال گردید و مواد سابق برای بررسی تحولات قانونی در زیرنویس در هر ماده با رنگ قهوه‌ای و
✓ لایحه قانونی اصلاح تبصره ذیل ماده 5 قانون گذرنامه مصوب 1358/10/5 شورای انقلاب
✓ لایحه قانونی اصلاح ماده 16 قانون گذرنامه مصوب 4 اسفند ماه 1358 شورای انقلاب
✓ قانون اصلاح فصل سوم قانون گذرنامه مصوب 10 اسفند ماه 1351 مصوب 1362/03/26 مجلس شورای‌اسلامی
✓ قانون راجع به اصلاح ماده 16 قانون گذرنامه مصوب دهم اسفند ماه 1351 مصوب 1362/08/03 مجلس شورای‌اسلامی
✓ قانون الحاق ماده واحده به قانون گذرنامه مصوب 1351/12/10 مصوب 1367/10/11 مجلس شورای اسلامی
✓ ماده واحده قانون اصلاح بند 1 ماده 18 قانون گذرنامه مصوب 1351/12/10 مصوب 23 مرداد ماه 1370 مجلس شورای‌اسلامی
✓ ماده واحده قانون اصلاح مواد 25 و 26 قانون گذرنامه مصوب 1351/12/10 مصوب 3 /7/1373 مجلس شورای‌اسلامی
✓ قانون اصلاح قانون اصلاح فصل سوم قانون گذرنامه مصوب 1377/02/20 مجلس شورای اسلامی
✓ قانون تغيير قانون اصلاح بند (1) ماده (18) قانون گذرنامه مصوب 1370 و اصلاح ماده 33 قانون گذرنامه مصوب 1351 مصوب 23 خرداد 1380 مجلس شورای اسلامی
✓ بند چ ماده 165 قانون امور گمرکی مصوب 1390/8/22 مجلس شورای اسلامی
✓ قانون تشدید مجازات مترددین به فلسطین اشغالی و اصلاح ماده 36 قانون گذرنامه مصوب 1390/8/23 مجلس شورای اسلامیخطی روی آن آورده شد. تغییرات بعدی نیز به همین نحو در متن قانون لحاظ خواهدشد.
قانون گذرنامه مصوب 10 اسفند 1351 مجلس شورای ملی با اصلاحات و الحاقات بعدی مجلس شورای اسلامی
فصل اول – کلیات
ماده 1 –گذرنامه سندی است که از طرف مأموران صلاحیتدار دولت شاهنشاهی مذکور در این قانون برای مسافرت اتباع ایران به خارج و یا اقامت در خارج و یا مسافرت از خارج به ایران داده می‌شود.
ماده 2 – اتباع ایران برای خروج از کشور و یا اقامت در خارج و یا مسافرت از خارج به ایران باید تحصیل گذرنامه نمایند. صدور گذرنامه منوط به ارائه اسنادی است که هویت و تابعیت ایرانی تقاضاکننده را ثابت نماید. اسناد مزبور به موجب آیین‌نامه اجرایی این قانون تعیین خواهد شد.
ماده 3 – خروج از کشور بدون ارائه گذرنامه یا مدارک مسافرت مذکور در این قانون ممنوع است.
ماده 4 (مصوب 1351/12/10)- به موجب بند چ ماده 165 قانون امور گمرکی مصوب 1390/8/22 مجلس شورای اسلامی نسخ صریح شد.
زیرنویس:
ماده 4 (مصوب 1351/12/10)- ورود به کشور و یا خروج از آن فقط از نقاطی که بنا به پیشنهاد وزارت کشور و تصویب هیأت وزیران تعیین و آگهی خواهد شد مجاز است.
ماده 5 – بازرسی گذرنامه و مدارک مسافرت و رسیدگی به آنها در مرز با شهربانی کل کشور و در نقاطی که شهربانی نباشد به عهده ژاندارمری کل‌کشور است.
مأموران مربوط مکلفند از ورود افرادی که فاقد گذرنامه یا مدارک لازم برای ورود به ایران باشند جلوگیری نمایند.
