دایره شمول اقرار موضوع تبصره ماده 331 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی
نشست قضایی مورخ ۱۳۸۱/۱۱/۲۷ قضات دادگستری شهر تبریز در استان آذربایجان شرقی
موضوع: تفاوت اقرار قاطع و غیر قاطع و تأثیر آن بر حق تجدیدنظرخواهی طرفین دعوا
پرسش
با توجه به بند (9) ماده 62 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318 و تبصره ذیل ماده 331 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی، آیا حکم مستند به اقرار قاطع در دادگاه موجب سقوط حکم، از قابلیت تجدیدنظرخواهی است یا فرقی بین اقـرار قـاطع و غیر قاطع وجود ندارد؟
نظر اکثریت
نظر به اطلاق تبصره ذیل ماده 331 قانون مزبور و حذف «قاطع» از اقرار، هـر اقـراری موجـب سقوط حق تجدیدنظرخواهی است.
نظر اقلیت
با توجه به سابقه وضع تبصره ذیل ماده مزبور و با عنایت به اینکه قانونگذار در مـواد متعـددی مثل بند (1) ماده 369 قانون مزبور در خصوص سقوط حق فرجامخواهی بین اقرار قاطع و غیر قاطع قایل به تفکیک شده، لذا بـه نظـر مـیرسـد صـرفاً اقـرار قـاطع در دادگـاه مسـقط حـق تجدیدنظرخواهی است.
نظر هیئت عالی
مطابق تبصره ذیل ماده 331 قانون آیین دادرسی دادگاههـای عمـومی و انقـلاب در امـور مـدنی، احکـام مسـتند بـه اقـرار در دادگـاه قابـل درخواست تجدیدنظر نیست لذا نظر اکثریت مورد تأیید است.
منبع: قضاوت آنلاین به نقل از سامانه نشست های قضایی مرکز آموزش قوه قضاییه
