توبه متهم قبل از اثبات جرم مصرف مسکر

توبه متهم قبل از اثبات جرم شرب مسکر، اقرار ضمنی محسوب و استناد قاضی به آن برای سقوط حد شرعی، منوط به ذکر مستند علم در رأی است

چکیده:

1- توبه متهم قبل از اثبات جرم، اقرار ضمنی به شرب خمر تلقی و موجب محکومیت به حد است.

2- در مواردی که احراز توبه و ندامت متهم مستند به علم قاضی است، دادگاه موظف است قرائن و امارات مستند علم خود را به طور صریح در حکم قید کند.

شماره دادنامه: 01421
تاریخ صدور: 1392/12/17
مرجع صدور: شعبه 1084 دادگاه عمومی جزایی تهران

رأی دادگاه بدوی

متن رأی دادگاه بدوی در خصوص اتهام آقای ع. پ. آزاد به لحاظ صدور قرار قبولی کفالت، دایر به شرب خمر، با توجه به این‌که متهم قبل از اثبات جرم و اقرار عندالحاکم به شرح صورت‌جلسه مورخ 17/12/92 بیان داشته است که توبه نموده و به خدای خود قول داده است که دیگر مرتکب این عمل نگردد، و با عنایت به نحوه دفاعیات وی و احتمال صدق ادعایش که محمول بر صدق می‌باشد و توبه و ندامت و اصلاح وی از نظر این شعبه محرز است، فلذا به استناد ماده 114 قانون مجازات اسلامی 1392 حکم به سقوط حد از نامبرده صادر و اعلام می‌نماید. این رأی حضوری محسوب و ظرف بیست روز از ابلاغ، قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر استان تهران است.

رئیس شعبه 1084 دادگاه عمومی جزایی تهران

رأی دادگاه تجدیدنظر

شماره دادنامه: 9309970224800422
تاریخ صدور:  1393/04/04
مرجع صدور: شعبه 48 دادگاه تجدید نظر استان تهران

در خصوص تجدیدنظرخواهی معاونت دادستان محترم تهران و سرپرست دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه 21 تهران نسبت به دادنامه شماره 01421 مورخ 17/12/1392 شعبه 1084 دادگاه عمومی جزایی تهران که به موجب آن حکم به اسقاط حد از متهم آقای ع.پ. در مورد شرب خمر انتسابی به متهم موضوع کیفرخواست شماره 4699/9210-11/12/1392 دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه 21 تهران، با توجه به مستندات و دلایل مشروحه در آن به استناد اعلام توبه نمودن متهم صادر شده که از رأی مذکور به شرح تجدیدنظرخواهی ثبت شده به شماره 4100106-27/12/1392 به عمل آمده و توضیح داده شده است

صدور حکم مذکور مستند به احراز علم قاضی صادرکننده رأی بدون توجه به مدلول مواد 211 تا 214 قانون مجازات اسلامی مستند صدور بوده در صورتی که اتهام متهم با توجه به محتویات پرونده و این‌که ادله موجود در پرونده و اقرار صریح متهم و حتی توبه وی به طور ضمنی حاکی از مصرف مسکر متهم و علم و آگاهی وی از حرمت و موضوع آن (مشروب الکلی) دارد و ارتکاب جرم از سوی متهم محرز می‌باشد.

و [این] دادگاه با توجه به محتویات پرونده و مفاد اظهارات متهم در بازجویی‌های معموله از وی و مفاد لایحه تجدیدنظرخواهی معاون دادستان محترم تهران و سرپرست دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه 21 تهران و مفاد مندرجات رأی تجدیدنظرخواسته و ادله صدور آن بر مبنای اظهار ندامت متهم از شرب خمر با موجه تشخیص شدن تجدیدنظرخواهی، مستنداً به مدلول بند چهارم قسمت ب ذیل ماده 257 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری ضمن نقض رأی تجدیدنظرخواسته، آقای ع. پ. را به اتهام شرب خمر به تحمل هشتاد ضربه شلاق حدی محکوم می‌نماید. این رأی قطعی است.

رئیس و مستشار شعبه 48 دادگاه تجدیدنظر استان تهران