با سلام
دادگاه کیفری با توجه به ماده 406 قانون آیین دادرس کیفری در تمامی جرائم به استثنای جرائمی که فقط جنبه حق الهی دارند، می تواند حکم غیابی صادر کند مشروط به این که متهم یا وکیل وی در هیچ یک از جلسات دادگاه حاضر نشده باشند و تفاوتی ندارد که ابلاغ به آنان به صورت واقعی صورت گرفته باشد یا قانونی.
اگر مهلت های اعتراض به حکم غیابی و نیز حسب مورد مهلت های تجدیدنظر و فرجامخواهی سپری شده باشد، حکم غیابی به اجراء گذاشته می شود. در این صورت شعبه اجرای احکام دادسرای مربوطه ابلاغیه ای خطاب به محکوم علیه مبنی بر اجرای حکم در مهلت مقرر قانونی را صادر تا ابلاغ شود.
اصولاً اعلام محکومیت محکوم علیه از سوی اجرای احکام به برخی مراجع نظیر زندان، هیأت تخلفات اداری کارمند و … صورت می گیرد نه شخص محکوم علیه زیرا ابلاغ حکم حاوی محتوای اعلام محکومیت است و ابلاغ آن تحصیل حاصل محسوب می شود.
اگر حکم به محکوم علیه به صورت قانونی ابلاغ شده باشد، وی می تواند ظرف مهلت 20 روز از تاریخ اطلاع از حکم، واخواهی کند که جزئیات بیشتر در تبصره 2 ماده فوق بیان شد.
پیشنهاد می شود برای مزید اطلاع پست «رسیدگی به اعتراض واخواهی محکوم علیه حکم غیابی نیازمند جلب و حضور فیزیکی وی نیست» را مطالعه نمایید.