شخص الف از شخص ب ملکی را خریداری می نماید. (مبایعه نامه و وکالت بلاعزل)
پس از تسلیم صحیح بیع، شخص الف در ملک خریدار شده تصرف می نماید. پس از چند ماه با افزایش چند برابری قیمت ملک، شخص ب از فروش پشیمان گردیده و شبانه با شکستن قفل ملک آنرا عدوانا تصرف می نماید.
شخص الف بر علیه شخص ب به خواسته رفع تصرف عدوانی در دادگاه حقوقی شکایت می کند و در مرحله بدوی رای بنفعش صادر شده و در اجرای آن شخص ب را از ملک بیرون میراند. لیکن در مرحله تجدیدنظر رای نقض می گردد (استدلال شعبه: عدم وجود شاهد و یا اثری از شکستن قفل).
حال شخص ب مدعی است به استناد ماده ۱۷۵ آیین دادرسی مدنی بایستی اقدامات اجرایی به حالت قبل از اجرا بازگردد، لیکن شخص الف ید مالکیت دارد و قبض بیع فاقد اشکال یا انکار بایع بوده و تصرف اخیر وی در ملک محرز گردیده.
حال اجرای احکام می تواند شخص الف را بیرون کند؟